Lieve mensen,

Inmiddels ben ik alweer twee dagen op Curaçao nadat ik een fantastische week vakantie heb gevierd in Suriname. Ik vind Suriname een erg mooi land, er groeit en bloeit veel meer dan op Curaçao en ik had de geur van vers gemaaid gras echt gemist.

Midden in de nacht kwamen Wendy en ik aan in Suriname waar we vervolgens ons paspoort af moesten staan. We moesten een toeristenkaart kopen voor 20 euro of 25 dollar, wat we natuurlijk niet bij ons hadden en van pinautomaten op het vliegveld hadden ze nog niet gehoord. Braaf hebben wij ons paspoort afgegeven welke we een dag later bij de militaire politie op mochten halen. Uiteindelijk mochten we dus doorlopen en werden we hartelijk ontvangen door Sabrina en Manouk, de dames waar we een week bij verbleven.

De volgende dag zijn we met de bus naar Paramaribo gegaan, de bussen zijn in Suriname trouwens veel beter geregeld dan op Curaçao! In Paramaribo zijn we eerst gaan proberen ons paspoort op te halen, we moesten bij twee verschillende gebouwen zijn, waarvan er één al gesloten bleek te zijn, de volgende dag konden we dus weer terug. We hadden er in ieder geval één gehad en hierna zijn we nog naar de Palmentuin geweest, wat erg leuk en mooi was om te zien en hebben we langs de waterkant gelopen. Wauw wat is dat water vies in Suriname! Nu ben ik inmiddels helder blauw water gewend, maar dit was gewoon bruin en modderig!

Donderdag zijn we voor de laatste keer bij de militaire politie geweest, om vervolgens nog wat te shoppen, wat hier overigens veel beter kan dan op Curaçao. Hierna zijn we naar een hotel gegaan waar een zwembad is. Hier hebben we de rest van de middag gelegen en genoten van de zon. In de avond/nacht hebben we het nachtleven van Paramaribo ontdekt. Het nachtleven begint hier bijzonder laat, om twee uur werd het pas druk. Dat heeft er echter niet voor gezorgd dat het minder leuk was! Ook hier wordt namelijk de salsa gedanst.

Omdat het shoppen ons hier goed beviel zijn we vrijdag na heel lang geslapen te hebben weer gaan shoppen bij de Hermitage Mall, een winkelcentrum. Hier heb ik een roti rol geprobeerd, ik vind het namelijk altijd leuk om het lokale voedsel te proberen. Dit was ook de reden dat ik ervoor koos om er peper op te doen. Dit laatste heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat ik er ongeveer een uur over heb gedaan om hem op te krijgen. Want peper is ook echt peper. In de avond zijn we gaan eten bij een restaurant waar je gigantische porties nasi, bami of een ander oosters gerecht kreeg, waar we twee dagen van hebben kunnen eten.

Zaterdag gingen we eindelijk doen waar ik het meest naar had uitgekeken, we gingen op trip naar Frans Guyana en Galibi! Met 18 Belgen in de bus vertrokken we eerst naar de grens met Frans Guyana. Hier werden we allemaal in een boot/sloep geladen waarin we naar de overkant voeren. Eenmaal aan de overkant begon het gigantisch te regenen, waarop iedereen zijn poncho aantrok, waaronder ook ik. We hebben over de markt gelopen, waar we eerlijk gezegd weinig van hebben gezien door de regen. Toen het uiteindelijk weer droog was waren we weer bij de plek waar onze boot ons weer zou komen halen. Deze boot was echter nog onderweg met onze bagage en deed er door de regen een stuk langer over. Na een uur te hebben gewacht, in een speeltuin te hebben gespeeld en vechtende zwerfhonden te hebben gezien kwam onze boot er aan. Nadat we een hapje hadden gegeten stapten we de boot weer in om onze reis naar Galibi te beginnen. Omdat het gestopt was met regenen had ik in al mijn enthousiasme mijn regenponcho weer uit gedaan. Toen ik echter in de boot stapte en we gingen varen bedacht ik mij al bijzonder snel dat ik deze beter aan had kunnen houden. Niet dat het regende, maar het rivierwater gutste over de rand. Uiteraard had ik de beste plek uitgezocht en mij het minst voorbereid want ik was degene die het meeste water ving. Veel van de omgeving heb ik ook niet kunnen zien, er was namelijk voornamelijk water voor mijn ogen. Na wat plaspauzes met de meest bijzondere wc’s kwamen we aan in Galibi, een inheems dorp. Hier werden we naar onze slaapplek gebracht, een hutje waar gelukkig gewone bedden in stonden. Toen alle bagage op zijn plek stond heeft onze gids ons een rondleiding geven door het dorpje. Het was droog, toch had ik mijn poncho aangehouden. Bovendien was dat wat warmer, die natte kleding koelde namelijk bijzonder af in de wind. We hebben tijdens deze wandeling echt de meest bijzondere planten en bomen gezien, van katoenplant tot ananasplant en van een cashewnotenboom tot mangoboom. Ook was er citroengras en meerdere geneeskrachtige struiken. Erg bijzonder en leuk om dit in het echt te zien groeien. Toen we nog geen vijf minuten weer bij ons hutje waren begon het echt heel hard te regenen, het kwam met bakken uit de lucht. We zouden echter nog zeeschildpadden gaan spotten, dit werd een tijdje uitgesteld en we zijn eerst wat gaan eten. Na het eten was het gelukkig droog en konden we vertrekken naar het eiland waar de zeeschildpadden zouden zijn. Ik had mij uiteraard op alles voorbereid, het was dan droog, maar we gingen weer in die boot en bovendien had ik geen idee wanneer het weer zou gaan regenen. Onze gids vertelde wel dat hij dacht dat het droog zou blijven en hoewel hij indianen om zich heen had die altijd naar de natuur luisterden en de natuur kennen, had ik mijn poncho weer aangedaan met daaroverheen een vuilniszak. Goed, het bleef droog en ook het water was rustig, maar het was wel lekker warm. We gingen dus op zoek naar zeeschildpadden, indianen hadden ons verteld dat we geen zaklamp aan mochten doen en geen foto’s mochten maken. We zaten dus in het donker in de boot met werkelijk niks om te zien. Ik moet eerlijk toegeven dat ik op een gegeven moment in slaap ben gevallen. Uiteindelijk stapt één van de indianen uit, naar mijn beleving midden op de rivier, maar we waren inmiddels bij een strand aangekomen. Hier was er een schildpad bezig met het dicht maken van haar nest, het was heel indrukwekkend om een schildpad van 1,20 meter van nog geen halve meter afstand te kunnen zien. Even later had onze gids een ander schildpad gevonden welke haar eieren nog moest leggen. Weer konden we heel dichtbij komen en kon je letterlijk de eieren zien vallen. Ik vond het echt fantastisch om dit te kunnen zien!

Na een nacht met kakkerlakken over mijn been en in de badkamer zouden we eigenlijk naar een vrouwencentrum gaan, deze was helaas gesloten. Wel hebben we op advies van een indiaan een aantal apen kunnen zien. De eigenaar van deze beesten had nog allerlei andere dieren en was meer dan blij ons al deze dieren te kunnen laten zien. Eerst kwam hij met schildpadden, die niet veel voorstelden na het zien van de schildpadden die avond daarvoor. Ook waren er kleine beren, hier weet ik de naam niet meer precies van en had deze man een half kaalgeplukte papegaai. De apen zagen er een stuk beter uit en kregen blijkbaar ook voldoende te eten want mijn banaan wilden ze niet. Ook hebben we nog een nachtaapje gezien. Na het zien van al deze dieren gingen we weer in de boot om weer terug te gaan naar Paramaribo. Omdat het droog was en het water rustig had ik deze keer maar geen poncho aangedaan. Ik hoef denk ik niet eens meer te vertellen dat we onderweg wederom een tropische regenbui over ons heen kregen.

De dames waar Wendy en ik verbleven moesten maandag weer gewoon stage lopen, daarom zijn Wendy en ik samen Paramaribo ingegaan. Hier zijn we over de centrale markt gelopen waar ze vis verkopen in de volle zon en zalfpotjes tot twee meter hoog opstapelen. In een winkel vlakbij de centrale markt hebben we hangmatten gekocht, waar ik gigantisch van ga genieten als ik weer in Nederland ben. Het balkon op Curaçao is daar denk ik namelijk niet helemaal op gebouwd. Ook zijn we nog als aandenken aan onze trip in inheemse kledij op een echte toeristenfoto geweest.

Onze laatste hele dag in Suriname wilden we nog graag iets actiefs doen. Dit was de reden dat we een kabeladventure hadden geboekt. We kregen een privégids die ons onderweg vanalles over de omgeving kon vertellen, bovendien zorgde hij goed voor ons. Hij had eten voor ons meegenomen en onderweg een watermeloen voor ons gekocht, ook had hij een camera meegenomen die je op je hoofd kon dragen tijdens het naar beneden zweven. Eenmaal bij de kabelbanen aangekomen werden we in prachtige outfits gehesen en moesten we naar boven klimmen om vervolgens via zes kabels weer naar beneden te ‘vliegen’ zoals zij dat noemden. Een van deze kabels ging over de Suriname rivier, wat een prachtig uitzicht had. Wat een heerlijke ervaring was dat! Na dit avontuur heeft onze gids ons nog meegenomen naar de stuwdam en de eerst gebouwde brug over de Suriname rivier. Wederom een geweldig uitzicht. We hebben zelfs nog kunnen zwemmen in het stuwmeer, later kwamen we erachter dat dit tussen de piranha’s en andere gevaarlijke vissen was. Maar goed, we leven nog en het water was hier niet bruin zoals in Paramaribo en wel zoet in tegenstelling tot het water op Curaçao, heerlijk dus.

De laatste dag, woensdag wilden we ons nog even ontspannen voordat we het vliegtuig weer in zouden stappen. In een kapperszaak waar het rook naar ontharing crème hebben we een pedicure laten doen waar ik enorm van heb kunnen genieten. Helaas was hierna ons Surinaamse avontuur alweer afgelopen en woensdagavond zijn we weer geland op Curaçaose bodem. Toch wel weer fijn om thuis te zijn.

Groetjes Tanja