Lieve mensen,

Misschien is het de hitte, heb ik teveel in de zon gelegen en/of heb ik te weinig gedronken. Het kan ook aan de airco liggen als ik van de fiets kom maar ik heb in ieder geval gruwelijk last van mijn keel. Als dat het enige was zou je me niet horen klagen, maar ik heb ook hoofdpijn en mijn buik voelt ook niet zoals dat in betere tijden voelde en heb ik een dik oog. Het begon afgelopen maandag en omdat ik dacht dat het dinsdag wel weer ging ben ik dinsdag gewoon naar stage gegaan. Woensdag moest ik naar de immigratiedienst om een verklaring van rechtswege te halen (een soort visum) en de fietstocht terug was één van de zwaarste. De rest van de dag heb ik dan ook weinig anders gedaan dan op de bank gelegen en geslapen. Gelukkig zorgt Wendy goed voor me, ze koopt fruitsapjes en geeft allemaal tips met dingen die ik moet doen en laten. Andere huisgenoten zorgen voor pijnstillers en zijn ook erg lief voor me.

Op stage loop ik dus een beetje achter, deze week zou ik eigenlijk erg veel moeten doen omdat ik volgende week naar Suriname ga, maar het gaat helaas niet. Morgenochtend moet ik wel een presentatie geven bij de voogdijraad met mijn stagebegeleidster samen en ik hoop dat dat gaat lukken. Ook hoop ik dat ik mij weer goed voel als ik naar Suriname ga.

Om nog even met minder leuk nieuws te komen, er is verschillende keren bij ons ingebroken. Dit is al een tijdje geleden gebeurt maar ik wilde mijn moeder niet ongerust maken en nu ik daar toch mee bezig ben kan dit er ook wel bij. Een aantal weken geleden lag ik met Wendy op het strand waarna onze huisgenoten ook kwamen om samen te gaan barbecueën. Toen ze uiteindelijk aankwamen vertelden ze dat er mensen waren geweest die geprobeerd hadden mijn fiets mee te nemen. Ze waren over het muurtje geklommen en hadden met een tang mijn slot proberen door te knippen. Één van mijn huisgenoten is naar buiten gerend waarop deze mensen wegrenden. Deze huisgenoot ben ik nog steeds dankbaar. Mijn fiets staat nu met een extra slot achter een extra hek. Nog geen week later was ik alleen thuis toen ik de kraan opendraaide en er geen water uitkwam. Ik belde de huisbaas en hij zei dat waarschijnlijk de hoofdkraan was dichtgedraaid die voor aan de weg zit. Toen ik deze weer opendraaide ontstond er een compleet waterballet, waarop ik de kraan maar weer dichtdraaide. Het bleek dat onze koperen waterleidingen meegenomen waren. Weer een aantal dagen later toen ik thuis aan het werk was kwam er een huisgenoot naar mij toe met de vraag of ik misschien het bankje mee had genomen. Nu woon ik boven, staat dat bankje beneden en zijn er boven ook banken dus nee, ik had niet de moeite genomen een bank van beneden naar boven te slepen. Na wat zoeken, heeft deze huisgenoot de kussens van het bankje gevonden, maar het bankje zelf is waarschijnlijk door dezelfde mensen meegenomen die nu ook onze waterleiding mee hadden genomen. Weer een aantal dagen later was het hor van twee ramen beneden afgehaald, door de tralies van één van deze ramen waren onder andere luchtjes weggehaald. De foto die op de vensterbank stond hadden ze gelukkig wel laten staan. Dit was de laatste keer dat er ingebroken is en hopelijk blijft dat zo.

Om toch nog positief af te sluiten wil ik vertellen dat ik wel een heerlijk weekend heb gehad. Zaterdag ben ik met Wendy naar Cas Aboa geweest wat een prachtig strand is met blauwe zee zover je kijken kunt. Ook zondag zijn we met huisgenoten naar Cas Aboa gegaan, waarschijnlijk hadden Wendy en ik ze zo enthousiast gemaakt dat ze ook wilden kijken. Vorige week woensdag zijn Wendy en ik bij een flatgenoot van Wendy uit Leiden langs geweest. Zij loopt stage bij het Sea Aquarium en woont ook daar op locatie. Ik had daar ook gesolliciteerd en was stiekem jaloers op haar plek. Ze woont op een boot, kijkt uit over zeeleeuwen, de boot ligt aan het strand en ze kan lopend naar haar stage. Het was erg leuk om dit te zien en misschien dat Wendy en ik nog een keer met haar mee mogen kijken tijdens één van de therapieën die ze geeft.

Groetjes Tanja